jamm, svo er nú það.

Í gærdag var kistulagning. Litlu dýrin mín komu að norðan eftir langt og strangt ferðalag. Voru búin að sitja föst á Þverárfjallinu í rúmar 40 mínútur. Já hann nafni minn dúmmaði bílnum sínum á kaf í snjóskafl sem var staddur á miðjum þjóðveginum. En jú þau rétt náðu að komast í tæka tíð fyrir athöfnina. Vissulega var þetta erfið stund, maður taldi sig vera reiðubúin fyrir þetta. En svo var ekki. Sólveig mín stóð sig með prýði og reyndar allir, Brimdís Klara brotnaði reyndar saman og grét mikið.

Það er nú gaman að hafa öll börnin hér á staðnum, þó tilefnið hefði nú mátt vara annað.

Athugasemdir

[Páll Jóhannesson, 1.5.2008 kl. 23:25]

Hlýhugkveðjur að norðan.

Palli og Gréta

[Helena, 2.5.2008 kl. 01:39]

Kæri vinur ég var sjálf í kistulagningu um daginn hjá kærum vini ,það tók á en hvílikur kærleikur sem fylgdi þessari fallegu stund  .

kveðja til þín og þinna.